Χαιρετισμός στην εκδήλωση για τη συμπλήρωση 20 χρόνων κυκλοφορίας του περιοδικού Αιγιναία (Αίγινα, 24 Σεπτεμβρίου 2021)
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ:
Κάποιες στιγμές στη ζωή μας χρωματίζονται από ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση. Παρόμοιες στιγμές, στιγμές ακριβώς σαν την αποψινή, πιστεύω ότι πρέπει κανείς να τις προσεγγίζει αποφατικά, καθώς κατακλύζεται από πλησμονή συναισθημάτων συγκίνησης, χαράς και ευγνωμοσύνης.
Πράγματι, ποια λόγια να επιλέξει κανείς για να περιγράψει παρόμοιες καταστάσεις και ανάλογα συναισθήματα;
Συνήθως, μπροστά με μεγάλα χρονικά μεγέθη, και εν προκειμένω τα 20 χρόνια είναι αναμφίβολα ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως τότε αναφωνούμε το τετριμμένο: 20 χρόνια; Πότε πέρασαν; Ούτε που το κατάλαβα! Στην πραγματικότητα, το έχουμε καταλάβει πολύ καλά· το έχουμε καταλάβει και σε ατομικό και σε συλλογικό επίπεδο. Δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή, ούτε και πρακτικά θα ήταν εφικτό, να αναφερθούμε σε όσα συνέβησαν αυτήν την εικοσαετία. Σε κάθε περίπτωση, ο εντυπωσιακός αμητός των 30 τευχών της Αιγιναίας, αποτελεί μιαν απτή έντυπη αποτύπωση των όποιων επιτευγμάτων αυτής της χρονικής περιόδου.
Απόψε, πρυτανεύουν τα συναισθήματα της ευγνωμοσύνης και της αισιοδοξίας. Νιώθουμε ευγνωμοσύνη, διότι συναντώμεθα και πάλι μετά από 20 χρόνια, αναμιμνησκόμενοι εκείνη την πρώτη μας συνάντηση όπου μοιραστήκαμε το κοινό όνειρο για τη δημιουργία της Αιγιναίας. Με χαρά και συγκίνηση αντικρύζουμε τα πρόσωπα των μελών εκείνης της πρώτης ομάδας, ενώ με αναστοχαστική νοσταλγία ανακαλούμε στη μνήμη τα πρόσωπα όσων δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσά μας. Παράλληλη, νιώθουμε αισιοδοξία, διότι εντωμεταξύ νέα μέλη έχουν στελεχώσει εκείνη την αρχική ομάδα, πρόσωπα αγαπημένων φίλων και φιλτάτων συναδέλφων, που είναι εκείνοι που εγγυώνται τη συνέχεια, την προοπτική, την ελπίδα για το αίσιο μέλλον αυτής της προσπάθειας, εκείνοι που ήδη εκόμισαν έναν ανανεωτικό αέρα και την αύρα ενός επικαιροποιημένου ονείρου.
Δεν μένει τίποτε άλλο, παρά, στοιχούμενος στον πνεύμα της τελευταίας αισιοδοξίας, να ευχηθώ να συναντηθούμε και πάλι μετά από ακόμη 20 χρόνια και να πανηγυρίσουμε την έκδοση τουλάχιστον 60 συνολικά τευχών της Αιγιναίας.
Γιατί αυτή η προσπάθεια, η Αιγιναία μας, προώρισται να ζήσει και θα ζήσει!
