Τὸ παρὸν κείμενο συνετάγη γιὰ νὰ συμπεριληφθεῖ σὲ ἑτοιμαζόμενο τόμο πρὸς τιμὴν τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ Π. Β. Πάσχου. Γνωρίζοντας ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὸ ἔργο τοῦ παλαιοῦ καθηγητοῦ μου στὴ Θεολογικὴ Σχολή, σταχυολογῶ ἀπὸ τὴν πληθώρα τῶν σχετικῶν -ἐπιστημονικῶν ἢ λογοτεχνικῶν- δημοσιευμάτων του διάσπαρτες μουσικολογικὲς ἀναφορές, τὶς ὁποῖες σχολιασμένες καὶ ὑπομνηματισμένες προσφέρω σὲ ἐπίρρωση (καὶ μέσῳ αὐτῆς τῆς ὁδοῦ) τῆς ἔκδηλης μουσικότητος ποὺ διακατέχει τὴν ὅλη ἐλλόγιμη φυσιογνωμία τοῦ Π. Β. Πάσχου. Ἡ μελέτη κατακλείεται μὲ τὴν ἐπιλεκτικὴ ἀναδημοσίευση τριῶν μουσικῶν κειμένων, μελουργημάτων τῶν Χαριλάου Ταλιαδώρου, Γεωργίου Ἀγγελινάρα καὶ π. Χρήστου Κυριακοπούλου ἀπὸ διάφορες ἀκολουθίες, τὰ ὁποῖα μελοποιήθηκαν κατόπιν αἰτήσεως τοῦ καθηγητοῦ Π. Β. Πάσχου.
«“…ἐκ λόγων πλέκων μελῳδίαν…”. Μουσικολογικὰ ψήγματα στὸ ἔργο τοῦ Π. Β. Πάσχου», Θεολογία καὶ Λογοτεχνία. Γιὰ τὰ Ἑβδομηντάχρονά του, Κριτικοί. Συνάδελφοι καὶ Μαθηταὶ τοῦ Π. Β. ΠΑΣΧΟΥ σχολιάζουν τὴ συμβολή του στὰ Θεολογικὰ καὶ τὰ Νεοελληνικὰ Γράμματα, (Ἀθήνα 2005), σσ. 286-309
Achilleas Chaldaeakes2019-01-12T10:54:42+00:001 Ιανουαρίου 2005|Categories: Άρθρα, Μουσικολογικά Άρθρα, Υμναγιολογικά Άρθρα|