Ἡ παροῦσα μελέτη ἐξυπηρετεῖ διττὸ στόχο· ἀφ’ ἐνὸς μὲν ἀποπειρᾶται μιὰ γενικὴ ἐπισκόπηση τῆς ἱστορίας τῆς ψαλτικῆς τέχνης, μέσῳ συνοπτικῆς μνείας τῆς διαχρονικῆς παραδόσεώς της (μὲ ἰδιαίτερη ἔμφαση στὴν “ἑλληνικότητα” αὐτῆς), ἀφ’ ἑτέρου δὲ συνιστᾶ μιὰν ἐξειδικευμένη πρωτογενῆ ἀναφορὰ στὴν τοπικὴ ψαλτικὴ παράδοση τῆς νήσου Ἄνδρου, ὡς προδρομικὴ φανέρωση τῆς ἐνασχολήσεώς μου μὲ τὰ μουσικὰ χειρόγραφα καὶ τὴν ἐν γένει μουσικὴ παράδοση τοῦ συγκεκριμένου κυκλαδόνησου. Γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ τελευταίου ζητουμένου ἐπιχειρεῖται ἁδρομερής (ἀλλὰ ἐξαντλητικὰ ὑπομνηματισμένη καὶ ἐνδελεχῶς τεκμηριωμένη) ἀναφορὰ στὰ ἀποκείμενα στὴν Ἄνδρο μουσικὰ χειρόγραφα καὶ στὴ σημασία τους γιὰ τὴν ὣς τώρα μουσικολογικὴ ἔρευνα, ἀλλὰ καὶ στοὺς Ἄνδριους κτήτορες μουσικῶν κωδίκων, ἐνῶ ἰδιαίτερος λόγος γίνεται γιὰ τὸν σπουδαῖο Ἄνδριο κωδικογράφο Διονύσιο τὸν Κροκόδειλο.

  • Ἱεροψαλτικὰ Νέα. Διμηνιαῖο ὄργανο τοῦ πανελληνίου συνδέσμου ἱεροψαλτῶν “Ρωμανὸς ὁ μελῳδὸς καὶ Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός”, ἔτος ΛΖ’, ἀρ. φύλλου 301, Ἰανουάριος-Φεβρουάριος 2001, σ. 2.