Ἐπισημαίνονται στὸ παρὸν εὐσύνοπτο κείμενο, τὰ κυριότερα χρονικὰ ὁροθέσια τῆς γενικότερης ἱστορικῆς ἐξέλιξης τῆς ψαλτικῆς τέχνης, κατὰ τὸ ἀπὸ τὸν ιδ΄ ὣς τὸν ιθ΄ αἰῶνα μακρὺ διάστημα. Ὁ λόγος ἐμμένει εἰδικότερα στὶς κατὰ περιόδους πλέον ἐξέχουσες μουσικὲς φυσιογνωμίες, τῶν ὁποίων ὄχι μόνον ἀπαριθμοῦνται τὰ ὀνόματα καὶ μνημονεύεται τὸ γενικότερο ἔργο, ἀλλὰ προσδιορίζεται καὶ ἡ εἰδικὴ συμβολὴ καθενὸς στὴ διαμόρφωση τῶν διαφόρων εἰδῶν καὶ γενῶν ψαλμῳδίας.

  • Βιβλιογραφικὴ ἀναφορά, στὸ ἄρθρο τοῦ Νεκταρίου Κούγια, «Βυζαντινὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσική· ἕνας ζωντανὸς μουσικὸς πολιτισμός. Τὸ χρέος καὶ ἡ εὐθύνη μας», δημοσιευμένο στὸ περιοδικὸ Ἡ δρᾶσίς μας, τεῦχος 343, Δεκέμβριος 1996, σ. 354.
  • Ἀντίγραφον τοῦ παρόντος, διενέμετο παλαιότερα -δίκην εὐσύνοπτου ἐγχειριδίου τῆς ἱστορίας τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς- στοὺς φοιτητὲς τοῦ Τμήματος Ποιμαντικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὅπως διὰ ζώσης μὲ πληροφόρησε ὁ -ὡς εἰδικὸς ἐπιστήμων διδάσκων, τότε, τὸ μάθημα τῆς ψαλτικῆς τέχνης στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης- πανοσιολογιώτατος π. Νεκτάριος Πάρης.
  • Μνεία στὸ ἄρθρο· Diana Touliatos, “Ἡ κατάσταση τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς στὴν αὐγὴ τοῦ 20οῦ αἰῶνα. Εἰς μνήμην Giorgen Raadsted (19.3.1927-5.5.1995)”, Hymnology Parers of Musicologia. Congress “Rev. Dimitri Razumovsky’s ad memoriam”, September 3-8 1996, part I, Moscow 2000, p. 70, note 30.