Στὸ παρὸν μελέτημα ἐπιχειρεῖται βραχεῖα ἀναφορὰ σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς πρῶτες μουσικὲς ἐκδηλώσεις τοῦ -ὑπὸ τὸν Κ.Ἀ.Ψάχο- χοροῦ ψαλτῶν ἀπὸ μαθητὲς τοῦ Ὠδείου Ἀθηνῶν· τὴν κατὰ τὴν ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς 25ης Μαρτίου 1908 ψαλεῖσα (στὸν μητροπολιτικὸ ναὸ τῶν Ἀθηνῶν) Δοξολογία. Πέρα ἀπὸ τὴν ἀναδίφηση στὸν μουσικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ τύπο τῆς ἐποχῆς, ὅπου μὲ ἀρκετὲς λεπτομέρειες μνημονεύεται τὸ γεγονός, δημοσιεύεται κυρίως ἐδῶ ἄγνωστη σχετικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Κ. Ἀ. Ψάχου πρὸς τὸν Ν.Δ.Λεβίδη καὶ ἐπισημαίνεται ἔτσι ἡ -ἐλάχιστα γνωστή- φιλικὴ σχέση ποὺ συνέδεε τοὺς δύο ἄνδρες· φαίνεται πὼς ὁ Ψάχος, ἀπογοητευμένος ἀπὸ τὶς ποικίλες κατ᾿αὐτοῦ ὑπονομεύσεις τῶν συναδέλφων του καὶ τὶς γενικότερες μουσικὲς ἀντεγκλήσεις τῆς ἐποχῆς, ἀνεῦρε στὸ πρόσωπο τοῦ βουλευτῆ καὶ λάτρη τῆς πατρώας μουσικῆς Ν. Δ. Λεβίδη ἕνα καλὸ φίλο καὶ προσωπικὸ θιασώτη.
Ἐν κατακλεῖδι τῆς μελέτης ἐπισημαίνεται, ἐπίσης, ὅτι τὰ μέλη ποὺ κατὰ τὴν ἐν λόγῳ Δοξολογία ἐψάλησαν, ἐκδόθηκαν -μετὰ τριακονταετία- ἀπὸ τὸν Ψάχο σὲ αὐτοτελὲς φυλλάδιο· ἔτσι, εἶναι δυνατὸν νὰ παρατηρηθεῖ, ὅτι ὅσα περιγράφονται στὴν παροῦσα μελέτη ἐκλαμβάνουν περαιτέρω σημασία, καθ᾿ ὅτι δημοσιοποιοῦν ταυτόχρονα τόσο τὴν «προϊστορία» ὅσο καὶ τὰ «παραλειπόμενα» τῆς συγκεκριμένης ἔκδοσης.
